Floris Derksen

Auto rijden zonder rij instructeur

door

Waarschijnlijk roept de titel van deze blog al een bepaalde herinnering bij je op. Mijn herinnering aan deze zin is dat ik 19 jaar oud was en na 18 autorijlessen en het theorie examen mijn rijbewijs had gehaald. Bloednerveus was ik voor het afrijden, vooral omdat het zou plaats vinden in de drukke stad Amsterdam. Gelukkig bleek de examinator een hele fijne vent en zonder veel problemen keerde ik binnen een uur weer terug naar het CBR Slotendijk. We wandelden naar het kantoor van de examinator en daar feliciteerde hij mij met het behalen van mijn rijbewijs. Drie dagen later stond ik op het gemeentehuis om mijn rijbewijs op te halen en vervolgens mijn allereerste eigen auto te kopen.

Man wat stond die auto te shinen op de oprit en wat was ik er trots op. Maar dat autorijden zonder rij-instructeur naast me was wel een dingetje. Hoe ging ik me houden aan alle dingen die mij waren geleerd in de 18 lessen om zodoende veilig door het verkeer te komen? Of ging ik door veel zelf rijden juist mijn eigen veilige rijstijl ontwikkelen?

Dit gevoel had ik weer na het afronden van de opleiding voor jeugd/jongerencoach. Een aantal maanden lang heb ik les mogen krijgen en in die maanden heb ik met de steun van mijn lerares, studiemaatje en klasgenoten mogen leren hoe je door middel van theorie- en praktijkopdrachten leert hoe je een jeugd/jongerencoach kunt worden.

En nu sta ik voor dezelfde keuze: houd ik me vooral aan wat ik geleerd heb op school en doe ik bijvoorbeeld een kennismakingsgesprek op een kantoor en vul ik de standaard vragenformulieren in, of spreek ik af op het strand of in het bos met mijn coachee en stel ik op dat moment de vragen die in mij op komen? Maak ik vooraf een plan van aanpak of vind ik het fijn om zonder verwachtingen te werken en laat ik het traject ontstaan vanuit de behoefte van de cliënt? Natuurlijk met in mijn gedachten de ongeschreven regels die je als coach leert in de opleiding.

Wat zullen mensen er van vinden als ik voor mijn coaching traject onze honden ga gebruiken?
Ga ik heel gestructureerd een “coach verhaal” vertellen of kom ik misschien een beetje chaotisch over in een kennismakinggesprek? Waar ga ik voor staan als coach en wat vind ik belangrijk om mijn coachee en het gezin mee te geven?

De komende tijd ga ik de balans zoeken tussen opleiding, levenservaring en intuïtie. Om er op die manier voor te zorgen dat ik zonder rij instructeur mijn eigen coachstijl mag ontwikkelen en een toevoeging mag zijn in mijn eigen(wijze) manier van coachen.

Ben jij benieuwd naar mijn eigen(wijze) van coachen? Stuur dan een e-mail naar info@bovertelt.nl

BoVertelt_OverOns_Ernst-Jan

Ernst-Jan van Wijk

Baasje van Balou & Beer, echtgenoot van Joyce. Leeft vanuit onvoorwaardelijke liefde. Is dol op buitensportactiviteiten en je kunt hem ‘s nachts wakker maken voor M&M’s.

Een moeder van een puber (13)

door

Door diverse gebeurtenissen en natuurlijk door zijn eigen persoonlijkheid maakte deze puber het voor zichzelf erg lastig. Tevens maakte ik mij ondertussen “zorgen” om hem. Zijn gedrag was geresulteerd in het iedereen naar de zin maken zonder zijn eigen plekje hierin in nemen. Geen initiatief nemen, bang zijn voor de mening van anderen, twijfelen aan zijn eigen kunnen en vooral twijfelen aan zijn eigenwaarde. Hierdoor was hij in een visuele cirkel van denken en handelen terecht gekomen.

We hadden in overleg besloten om hem een sessie met Bo te laten doen. Bij een ‘buitenstaander’ van je problemen. Met een dier wat jou niet veroordeelt en wat de beladenheid van het praten met iemand wegneemt. Vooral ook om zelf te ervaren, om zelf na te denken. Natuurlijk had ik daar zelf ook al veel met hem over gepraat maar dat is toch anders dan het zelf kunnen inzien en herkennen.

De sessie zelf was ik niet bij dus dat is lastig om over te schrijven. Wel kwam er een enthousiast kind thuis. Hij zei dat hij had geleerd hoe hij een ruimte voor zichzelf kon creëren en dat het daardoor makkelijk was om vooral te doen of zeggen wat voor hemzelf goed is.
Dit zonder je een ´majorette´ te voelen van andermans ideeën over je leven.
En dat hij geleerd had dat hij goed genoeg is als hij het zelf ook gelooft en uitdraagt naar anderen.

De week na thuiskomst was een bijzondere week. Hij nam verantwoordelijkheid op school en zocht contact met de leerkrachten om e.e.a. op te lossen. Hij maakte een probleem bespreekbaar met vrienden, zocht zijn eigen weg hierin en kon de daardoor ontstane woordenwisseling een plekje en tijd geven om over te waaien.
Hierdoor ontstond tijd en ruimte om vrienden te worden met kinderen die meer bij hem pastte.

Privé maakte hij dingen bespreekbaar . Hierdoor werd het dan wel niet opgelost maar hij had gehandeld zodat hij in ieder geval het idee had dat hij voor zichzelf opkwam. Hij is er nog niet, maar het is een meer dan geweldige positieve draai.

— Je bent krachtig en mooi als je gelooft in jezelf —

Renate

door

Wat een mooi duo die 2! Het was een mooie maar zeker unieke ervaring. Joyce heeft mij goed op me gemak weten te stellen. En bo heeft mij veel inzicht in mezelf gegeven. Een dag waar ik veel op terug kijk en met de uitkomsten goed aan de slag ben gegaan. Nogmaals bedankt joyce voor de “bo-momentjes”.

Christien

door

De spiegelsessies met Bo hebben echt veel nieuwe inzichten opgeleverd. Het was fijn en soms ook confronterend om zo bij jezelf stil te staan. “Hoe en waarom reageer ik zo op bepaalde dingen in mijn omgeving?”en “hoe kan ik ervoor zorgen dat ik dicht bij mezelf blijf/naar mezelf luister” waren vragen die centraal stonden in de sessies.

De oefeningen met Bo en gesprekken met Joyce naar aanleiding van Bo’s spiegelen waren heel leerzaam. Ik kan het iedereen aanraden!

Dennis

door

Ik ken Joyce al een aantal jaren en werd eigenlijk gewoon nieuwsgierig naar waar zij zo passievol over sprak.

Het is in de basis de nieuwsgierigheid geweest die mij heeft doen besluiten om met Joyce en Bo de wandeling te maken.

Joyce had keurig de link van haar site doorgestuurd, en ik heb daar vluchtig naar gekeken. Ik wilde blanco aan het geheel beginnen.

Bij het begin van de wandeling verteld Joyce rustig over wat de bedoeling is en wat Bo doet.

Het is altijd lastig om dieper in te gaan in die dingen die je bezig houden. Er zijn verschillende fases die besproken worden, in de loop van de tijd weten Joyce en Bo hun vinger (en poot) op sommige “pijnlijke” punten te leggen. Dit gebeurt eigenlijk op een hele natuurlijke manier.

Ik moet zeggen, zeker omdat ik er volledig blanco in ben gegaan, ik het als prettig heb ervaren. Het brengt meer dan ik had verwacht en geeft je inzichten vanuit invalshoeken die je zelf niet had bedacht.

Marjolein

door

Ik stond best wel sceptisch tegenover een sessie met Bo en was heel benieuwd wat het mij zou brengen. Nu vind ik het moeilijk om dit in een verhaal te vertellen dus ik wil graag wat woorden neerzetten die in mijn gedachten komen als ik het over deze sessie heb. Ik vond het magisch, een verrijking van mijn eigen gedachten en persoonlijke kwaliteiten. Het voelde op een natuurlijke wijze zichtbaar. De sessie voelde veilig, vertrouwd, warm en heel prettig. Bewustwording van eigen kwaliteiten en valkuilen. Zelfreflectie en oprecht. Een cadeautje om het te mogen doen. Ik ga zeker een vervolgsessie doen. Jullie zijn een prachtig, magisch duo die zeker een bijdrage kunnen leveren voor velen.

Carina

door

De eerste sessie die ik met Bo en Joyce deed wist ik niet goed wat ik kon verwachten en ging er dus heel open in. Ik vond het erg bijzonder om te merken hoe instinctief Bo op mij reageerde en door middel van vragen die Joyce stelde aan mij werd ik bewust aan het denken gezet, waardoor Bo zo zou kunnen reageren.
Door de sessies ben ik mij o.a. gaan realiseren dat controle loslaten juist soms beter is, want dan gebeuren de mooiste dingen. Daarnaast ben ik door Bo en Joyce meer bij mezelf gekomen, wat wil ik en hoe wil ik het. Ik heb de sessies als heel bijzonder ervaren en kan het iedereen aanraden die aan zichzelf wilt werken.
Nogmaals Bo en Joyce, jullie zijn geweldig! 

Miranda

door

Omdat ik Joyce zowel beroepsmatig als privé ken waren zowel mijn interesse als vertrouwen in de wandeling met Bo heel groot.

Na een aantal loodzware jaren vol verlies was het tijd voor mij om zaken los te laten en nieuwe inzichten te krijgen. Ik hou van dieren en geloof in de verbinding die je met ze kunt hebben, dus de tijd voor een wandeling met Bo was meer dan rijp.

Het begin van de wandeling was moeilijk, letten op je ademhaling, voelen en connectie opbouwen met Bo. Door de rust die zowel Joyce als Bo uitstraalde kwam ik er goed in. Voor mij was sterk zijn heel belangrijk. Als iedereen maar kon zien dat ik sterk was en dat ik het allemaal in de hand had geloofde ik het zelf ook.

Bo en Joyce laten me zien dat ik niet altijd sterk hoef te zijn. Dat ik mag voelen en meer mijn hart volgen in plaats van mijn hoofd. Wat wil ik in de toekomst? In ieder geval rust, acceptatie en vertrouwen. Maar ik wil ook weer voelen, ik heb mezelf hierin om allerlei logische oorzaken belemmerd. Op dit inzicht kwam ik in ons eerste gedeelte van de wandeling, dit was mijn blik op de toekomst.

Het pad van belemmering was zwaar, loodzwaar. Ik dacht dat het veilig was, dit pad kende ik en stiekem wilde ik dit pad blijven volgen omdat het inmiddels bekend en vertrouwd aanvoelde. Maar Bo maakte het me moeilijk en ik hem. Ik moest dit pad doorlopen maar ook verlaten. Het is oké om los te laten en alleen de goede herinneringen uit het verleden mee te nemen. Als Joyce me vraagt of ik het echt los kan laten zeg ik ja, met mijn hoofd. Bo voelt dit haarfijn aan en weigert verder te lopen. Net zolang totdat ook mijn hart ervan overtuigd is dat ik het mag loslaten. Ik ben opgelucht en voel me bevrijd, Bo rent en springt en is ook zichtbaar opgelucht.

Na de wandeling ben ik heel moe maar voel me ook ontzettend opgelucht. Om verder te kunnen moet ik accepteren wat er is geweest maar met vertrouwen en meer vanuit mijn hart mijn pad vervolgen. Joyce is geweldig als coach. Rustig, kalm, begripvol en empathisch. Zonder al te veel woorden laat ze je naar je binnenste kijken. Bo als co-coach voelt haarfijn aan of je gevoel oprecht is, daarnaast is hij ontzettend lief en troostend.

Lieve Joyce en Bo, bedankt voor deze unieke ervaring! Ik kijk nog vaak terug in mijn notitieboekje als het allemaal even teveel wordt en focus op mijn pad, mijn toekomst!

Anoniem

door

Na een eerdere korte kennismaking ging onze dochter voor het eerst “echt” op pad met Ernst-Jan en Bo. Ze was heel erg zenuwachtig en had er eigenlijk geen zin in. Het is natuurlijk ook best spannend om met een onbekende mee te gaan. Maar na enig vertrouwen en moed bij haar te hebben ingesproken ging ze toch mee met Ernst en Bo voor een strandwandeling. Na ongeveer 3 kwartier kwamen ze aan bij het afgesproken punt. En dat angstige meisje was volledig verdwenen! Vol enthousiasme vertelde ze over Bo en over de vele verhalen die ze met Ernst-Jan had uitgewisseld. Ze hadden het echt heel fijn gehad en ze keek uit naar de volgende ontmoeting. Wat een fijn gevoel voor haar maar ook voor ons. Gerustgesteld dat ik echt wel de goede keuze voor haar heb gemaakt om dit traject in te gaan.

Marion

door

Het zijn nog maar kleine stapjes maar ik merk zeker verschil. Het heeft me erg aan het denken gezet dat het voor mij belangrijk is om altijd vrolijk te zijn. Maar als ik goed bij mezelf te rade ga heb ik ook een minder vrolijke kant die er ook mag zijn. Met ander woorden ik moet meer bij mezelf blijven. Wat heel fijn voelt is dat ik Bink (mijn hond), als hij angstig is, nu kan helpen door met hem mee te lopen i.p.v. het hem zelf uit te laten zoeken. Ook kan ik er beter mee omgaan dat hij is hoe hij is en dat geeft rust.