Omdat zoveel mensen zo met ons hebben meegeleefd tijdens onze zwangerschap en we niet iedereen persoonlijk een berichtje kunnen sturen delen we onderstaand bericht.
"Her life had to end, her love doesn't", op 16 december is na ruim 20 weken onze dochter Liv geboren.
Wat waren we verrast en wat voelde het goed. Na 7 jaar van verlangen en vertrouwen kondigde zij zichzelf aan. Ons cadeau van pure liefde. In de afgelopen 20 weken liet ze ons op alle echo's zien dat ze heel blij en gelukkig was in mama haar buik. Alles bewegend en werkend, een groot wonder.”
Hard was dan ook klap die na 20 weken kwam, de diagnose was zo slecht dat elke dag dat ze in de buik van mama zou blijven haar kwaliteit van leven achteruit zou gaan.
Haar naam had ze een aantal weken eerder al van ons gekregen en betekent 'beschermer', want ze voelde al vanaf het eerste moment als een zieltje met een missie. De liefde die zij heeft gebracht is niet in woorden uit te drukken, maar voelbaar in alles wat we nu ervaren.
We zijn ontzettend dankbaar dat zij ons papa & mama heeft gemaakt en dat we deze vorm van liefde mochten ervaren. Maar ook intens verdrietig dat we nu al afscheid van haar moesten nemen.
Koester wat je hebt, liefde is het enige wat zich vermenigvuldigt als je het deelt!
Op 18 december deelden wij dit bericht met onze volgers. Ook onze vrienden en familie ontvingen dit bericht met nog een extra regel: “We zijn klaar om ons verhaal met jullie te delen. Als je langs komt neem dan behalve verdriet ook dankbaarheid en liefde voor ons mee om dit verlies te helpen dragen.”
De reacties die wij on- en offline ontvingen waren enorm. Het huis staat vol met bloemen en de tafel is bedekt met kaarten. En ondanks dat velen van jullie niet precies begrijpen hoe wij het verlies van onze dochter Liv vanuit liefde willen dragen is het juist dat waar het volgens ons om gaat. Dit is wie wij zijn, waar wij in geloven en waar wij ook samen met Bo en Balou voor staan. “Het vraagt moed om de schoonheid achter de pijn te zien. Veel meer moed dan om alleen de pijn te voelen.”
Wij delen onze ervaring met jullie, in de hoop dat onze manier van ermee omgaan een steun kan zijn voor anderen die met welke vorm van verlies dan ook te maken hebben. Wellicht kunnen we er iemand mee helpen, want wij zijn echt niet de enige ouders die een dergelijk verlies ervaren.
De warmte, de liefde, de woorden, de bloemen, de berichtjes die wij hebben ontvangen bestaan allemaal uit liefde. Ons mooie meisje heeft zo ontzettend veel harten aangeraakt, niemand heeft haar ooit ontmoet en toch noemt iedereen haar naam. Wij kiezen er dan ook heel bewust voor om aandacht aan de liefde, dankbaarheid en trots te geven die we voelen.
Uiteraard gaat dit niet vanzelf. Het is keihard werken samen. Iedere dag opnieuw afstemmen op wat we allebei nodig hebben. Alle facetten van het verlies doorvoelen; onmacht, ongeloof, boosheid, pijn, verdriet, liefde, trotsheid. Alles mag er zijn.
Naast het gemis en het enorme verdriet voelen wij ons echt ontzettend trots op alles wat zij ons heeft gebracht. Zij mocht er zijn. Dankjewel allerliefste Liv, voor alles wat je bracht en nog gaat brengen.
Liefs,
Pappa, mamma, Bo & Balou
Wil jij weten hoe wij omgaan met dit verlies, hoe wij andere mensen helpen vanuit onze coaching-praktijk en hoe Bo & Balou deze rollercoaster van emoties hebben ervaren? Volg ons dan via de social media kanalen of schrijf je in voor onze nieuwsbrief https://bovertelt.nl/nieuwsbrief-aanmelden/
