Het is dinsdagochtend als mijn telefoon gaat en ik een onbekend nummer in mijn scherm zie staan. Als ik (Joyce) opneem hoor ik een opgewekte stem die me vrolijk begroet: “Hallo, met ***! Ik wil graag een intake gesprek met u inplannen.” Ik ben er even stil van, want WAUW hoe stoer dat ze mij gewoon direct belt om een afspraak te maken!
Voor veel mensen is de stap naar persoonlijke begeleiding of coaching heel groot. Redenen die ik vaak hoor zijn: “zo erg is het niet, ik kom er vast zelf wel uit” of “ik vind het toch gek om alles te vertellen tegen iemand die ik niet ken” en “ik ken mezelf goed genoeg, wat kan een coach mij nog leren?”. Deze jongedame zag het dus als een kans en als je dat op zo’n jonge leeftijd al zo kunt zien verdien je alleen daarvoor al een dikke pluim.
Een aantal weken later ontmoetten Bo en ik haar en was haar opgewekte stem net zo fijn als haar open houding. Er stond een jonge, vriendelijke en – op het eerste gezicht zelfverzekerde – jonge vrouw voor de deur. Wat mij meteen opviel was de manier waarop ze contact maakte met Bo en hoe mooi hij daarop reageerde. Ons gesprek liep gemakkelijk, ik zette thee, zij vertelde over waarom ze mij had benaderd. De helderheid waarmee ze de dingen kon verwoorden was prachtig en juist dat maakte mij nieuwsgierig naar haar binnenkant. Want wat zou er gebeuren er als ze al die woorden laat zijn en gaat voelen wat ze nodig heeft?
Ik besluit een stukje met haar en Bo te gaan wandelen. Door wat Bo haar laat zien tijdens de wandeling hoeft ze alleen nog maar te benoemen wat ze ervaart. Er wordt zichtbaar wat ze zichzelf (ongemerkt) oplegt. Geen ontspanning, maar inspanning. Door zichzelf direct een doel op te leggen haakt Bo af. Hij blijft net zolang staan totdat ze haar doel los laat en hem de weg laat bepalen. We wandelen in stilte verder tot ik haar na 15 minuten vraag hoe ze zicht voelt. “Ontspannen”, antwoordt ze met een glimlach. “Kijk eens achterom”, vraag ik haar. Ze begint te lachen, “ik zie het: dezelfde afstand, een andere route en met veel meer ontspanning gewandeld.
“Dank je wel Bo.”